Aantrekkelijk zijn is zo vermoeiend! [NL]
Vond jij het al vervelend dat die ene kerel in de kroeg zo lang bij je bleef hangen? Stel je nu eens voor dat hij dat meer dan een week lang doet! Dat is vrij normaal voor de Orang-oetan vrouwtjes uit Borneo en Sumatra. Maar vergis je niet, zij vinden dat net zo vermoeiend als jij. Letterlijk! Dit stalken is ontstaan door het zogenaamde seksueel conflict. Een millennia oude strijd tussen mannetjes en vrouwtjes van bijna alle soorten. Ja, ook mensen.
Seksueel conflict
Het conflict draait om hoeveel je investeert in jezelf en in je kinderen. Kinderen krijgen is voor vrouwen veel zwaarder en kostelijker dan voor mannen. Ze hebben een gelimiteerd aantal eicellen dat alleen op een specifiek tijdstip bevrucht kan worden. Daarnaast draagt de vrouw het kind ook nog eens, wat zeer stressvol en zwaar is. Stel je nu eens voor dat je midden in de natuur een kind draagt en voor op zoek bent naar eten. Nadat het kind geboren is moet je het eten geven, beschermen, en opvoeden. Midden in die natuur.
Stel je nu even voor dat je een man bent. En je wil heel graag vader worden. Maar nadat jij de nodige gymnastiek daarvoor hebt gedaan, weet je niet of het gelukt is. Maar de vrouw Epke Zonderlandt ondertussen niet alleen met jou! Dan wil jij natuurlijk zolang je maar kan bij die vrouw in de buurt blijven, tot je zeker weet dat jij met een tien de landing hebt gemaakt. Maar na die landing voor dat kind zorgen? Nou gelukkig doen veel mannen dat, maar in de natuur hebben ze daar vaak wat minder zin in.
Scramble competition
De Orang-oetan vrouwtjes hebben te maken met zogenaamde scramble competition. Simpel gezegd: ze eten allemaal uit dezelfde pot. Tijd die niet gestoken wordt in eten zoeken (foerageren) of opeten, wordt gestoken in bewegen en slapen. En de mannetjes vallen de vrouwtjes constant lastig, waardoor ze meer tijd moeten steken in bewegen. Weg van die mannetjes. Dat gaat allemaal ten koste van tijd en energie die gestoken kan worden in belangrijkere dingen zoals foerageren. En wanneer je allemaal uit dezelfde pot eet, tja dan pakt iemand anders dat eten onder je neus vandaan.
Aantrekkelijk zijn is kostbaar
Een groep onderzoekers van zes verschillende onderzoeksgroepen over de hele wereld hebben samen gekeken naar de ‘cost-of-sexual-attraction’ hypothese. Deze hypothese stelt dat het nadelig is om duidelijk vruchtbaar te zijn. In het geval van de Orang-oetangs is dat nadeel te meten in de aandacht van mannetjes, die vruchtbaarheid heel aantrekkelijk vinden. Als de vrouwtjes duidelijk vruchtbaar zijn zouden ze in één keer lastig gevallen worden door veel mannetjes, die ook nog eens met elkaar op de vuist kunnen gaan. Het is mogelijk dat de Orang-oetang vrouwtjes daarom verbergen dat ze vruchtbaar zijn. Helaas betekend dat niet dat ze niet lastig gevallen worden door de mannetjes. Beter nog, deze blijven soms tot wel acht dagen om een vrouwtje heen hangen! Mannetjes proberen tijdens dat hangen uit te vogelen wanneer het vrouwtje vruchtbaar is. Iets wat slechts elke zes tot negen jaar gebeurd! Maar dat hanggedrag is dus schadelijk voor de vrouwtjes, die energie moeten steken in weglopen en dus niet kunnen foerageren. En foerageren is cruciaal voor het voortplantingssucces van de vrouwtjes. Hoe minder energie ze kwijtraken en hoe meer eten ze kunnen vinden, des te beter kunnen ze kinderen baren en opvoeden.
De bevindingen
De wetenschappers stellen voorzichtig bewijs te hebben gevonden voor de eerste voorspelling van de ‘cost-of-sexual attraction’ hypothese: veel mannelijke aandacht is slecht voor het reproductieve succes van de vrouwtjes. Dat is mogelijk de reden waarom vrouwtjes hun vruchtbaarheid verbergen. Maar er is nog veel bewijs nodig voordat deze hypothese bewezen is.
Foto door Silvia Heider via Pexels
Ten slotte
Nog veel werk voor die wetenschappers dus, maar niet voor jullie, mijn hopelijk trouwe nieuwe lezers! Ik heb geprobeerd hier een zo compact en interessant mogelijk beeld te scheppen over de strijd tussen de Orang-oetang vrouwtjes en mannetjes. Maar ik heb in mijn stuk slechts een deel van het verhaal toegelicht. In het artikel zelf gaan de onderzoekers verder in op stress hormonen, verschillende niveaus van sociaal gedrag, de al aanwezige kinderen van vrouwtjes, en de seksuele ontwikkeling van mannetjes. Als dit je trekt raad ik ten sterkste aan het artikel van Julia A. Kunz et al. in Behavioural Ecology and Sociobiology te lezen!
Voor nu ben ik ontzettend blij om met mijn nieuwe passie begonnen te zijn! Ik kan niet wachten om volgende week vrijdag weer een mooi artikel met jullie te delen. Heb je een suggestie? Schroom dan niet om contact met me op te nemen!
*Alle stellingen in dit artikel zijn mijn interpretaties van het onderzoek. Ik schrijf dit zo correct en compact mogelijk, maar fouten kunnen gemaakt worden. Alleen door het artikel zelf te lezen creëer een je compleet beeld van de bevindingen, de context en de nuances.